"Μπαμπα τι ειναι το εθνος???"

Μπαμπας (ενω παρακολουθουσε τον καιρο με την Πετρουλα): Εεε...ειναι ενα συνολο ανθρωπων που μιλανε την ιδια γλωσσα εχουν την ιδια θρησκεια
Παιδι: Και γιατι γινονται πολεμοι αναμεσα στα εθνη?
Μπαμπας:Εεε...Τι αλλο να κανουν τα εθνη μεταξυ τους? Ασε με τωρα γιατι βλεπω ειδησεις

Εθνος.Μεγαλη κουβεντα.Για πολλους η μεγαλυτερη.Τοσο μεγαλη που ειναι ικανοι να σκοτωσουν για αυτο. Να σκοτωσουν για να υπερασπιστων την τιμη των ομοθρησκων και ομογλωσσων τους.Γιατι? Γιατι μας εχουν μαθει οτι πρεπει παντα να αγαπαμε την πατριδα μας διοτι μας αγαπαει και αυτη.Γιατι πρεπει να την προστατευουμε επειδη μας προστατευει και αυτη.Διοτι ενας ομοεθνης μάς μας νοιαζεται ποιο πολυ απο καποιον αλλο. Γιατι πρεπει να προωθουμε τα συμφεροντα της οπως προωθει και αυτη τα δικα μας.

Δεν ξερω, εμενα η παραπανω παραγραφος μου μοιαζει σαν ενα πολυ ωραιο παραμυθακι για το παιδι της 1ης παραγραφου. Μηπως ομως και ολη αυτη η εννοια του εθνους ειναι και αυτη ενα παραμυθακι για μεγαλους?

Ας τα παρουμε τα πραγματα απο την αρχη. Η εννοια του εθνους ξεκινησε γυρω στον 15ο αιωνα που η φεουδαρχια ειχε αρχισει να ψοφαει στην Δυτικη ευρωπη.Ποιο πριν δεν υοηρχαν εθνικες ιδεες.Ακομα και οι αρχαιοι Ελληνες μονο στους τυπους θεωρουσαν οτι ειναι εθνος.Γιατι στην ουσια αλληλοσφαγιαζονταν καθε χρονο(στην κυριολεξια). Ο καθενας κοιταζε το συμφερον του ή εστω η καθε μικρη πληθυσμιακη ομαδα(που ειχαν κοινα συμφεροντα).Παρ'ολα αυτα με την πτωση των φεουδαρχων αναπτυχθηκε η εννοια του εθνους και κυριως στη Γαλλια.Ουσιαστικες αλλαγες? Καμμια. Η εξαθλιωση για τον γαλλικο λαο συνεχιζοταν επι 2 αιωνες μεχρι που τελικα ξεσπασε μια απο τις μεγαλυτερες επαναστασεις ολων των εποχων.

Ας παμε και στην Ελλαδα.Γιατι εγινε η επανασταση του 1821? Λογω το οτι τα πολιτικα αφεντικα ηταν οι Τουρκοι? Οχι. Εγινε επειδη οι συνθηκες ζωης ηταν αθλιες για τους κατοικους της Στερεας Ελλαδας και της Πελοπονησσου(οπου επαναστατησε πολυ μεγαλυτερος αριθμος ελληνων) σε αντιθεση με τους ελληνες (και τους Βαλκανιους γενικοτερα) που ζουσαν στην Μακεδονια οι οποιοι ειχαν καλυτερες συνθηκες ζωης.Οσο γαι τη Μικρα Ασια οι Ελληνες περνουσαν καλυτερα απο τους Τουρκους.Αρα ηταν κοινωνικοι οι λογοι που ξεκινησε η επανασταση και οχι φυλετικοι ή εθνικοι.

Αλλα δυστυχως παρατηρουμε συνεχως διαφορους λαους να σφαζονται μονο και μονο επειδη ειναι διαφορετικης εθνικοτητας. Γιατι? Τα εθνη η αφορμη. Τα συμφεροντα των ομοεθνων τους ειναι η αιτια...

Συμπερασματα? Δυστυχως η εννοια τους Εθνους χρησιμοποιειται κυριως για να υπνωτιζει τους λαους και να δημιουργει απο αντιπαθειες μεχρι σφαγες. Ειναι οπως και η πυρηνικη ενεργεια. Αν χρησιμοποιηθει σωστα λυνει το ενεργειακο προβλημα της Γης. Μεχρι τωρα εχει χρησιμοποιηθει κυριως για να λυσει το πληθυσμιακο...

Δεν ειμαι αντιθετος στην εννοια του Εθνους. Δεν με χαλαει να ανηκω σε μια πληθυσμιακη ομαδα με κοινη γλωσσα, θρησκεια και πολιτισμο. Αλλα δεν μπορω να δεχτω την πολεμικη χρηση της εννοιας του εθνους η οποια μαζι με την πολιτικη χρηση της θρησκειας ειναι δυο απο τις μεγαλυτερες ασθενειες της ανθρωποτητας. Δεν μπορω να δεχτω να παω να σκοτωσω καποιον αγνωστο γιατι αλληλοσφαχτηκαν οι προπαπουδες μας.Δεν τον ξερω δεν μου εχει κανει κακο. Οι ομοεθνεις μου(αστυνομικοι που πουλανε ναρκωτικα, γιατροι με φακελακια, παιδεραστες παππαδες και τοσοι αλλοι) με απειλουν πολυ περισσοτερο.

Ειμαι περηφανος που ειμαι Ελληνας γιατι ναι η γλωσσα μας ειναι μια επιστημη απο μονη της.Ειμαι περηφανος που ειμαι Ελληνας για τη φετα και τον μουσακα.Ειμαι περηφανος που ειμαι ελληνας για την ρεμπετικη μουσικη. Ντρεπομαι που ειμαι ελληνας για τον Μεγα Αλεξανδρο. Ντρεπομαι που ειμαι Ελληνας για τους 1000αδες εμφυλιους που εχουμε κανει. Ντρεπομαι για οσο αιμα εχει χυθει εξαιτιας για τις Μεγαλες ιδεες(οχι πως οι αλλοι λαοι ειναι καλυτεροι)

Το εθνος για μενα θα επρεπε να η αρχη της δημιουργιας μιας φιλανθρωπης και αξιοκρατικης κοινωνιας.Τα εθνη πρεπει να διαχωριζονται μονο με τον πολιτισμο τους(χωρις φυσικα να φτανουν σε ρατσιστικα επιπεδα) και οχι με τα οπλα και τις σφαγες...
Για αυτο ναι ας αγαπαμε τον πολιτισμο μας αλλα τουλαχιστον να σεβομαστε και τον πολιτισμο των αλλων λαων.

Και αντι για πολεμο ας κανουμε αυτο
Τσιπουρο vs Βοτκα 1-0. Στην υγεια μας!

"Searching my way to Perplexion"

Σαββατο 11 Απριλιου 2009
Μυλος, Θεσσαλονικη

Δεν το εχω συνειδητοποιησει ακομα.Ενα ονειρο μου γινεται πραγματικοτητα. Ειμαι στο Μυλο και ετοιμαζομαι να μπω στην αποθηκη οπου συντομα θα εμφανιστουν οι ΟΡΕΤΗ επι σκηνης! Μπαινω μεσα στην αποθηκη οπου με ευχαριστη εκπληξη διαπιστωνω οτι οι υπαλληλοι του μαγαζιου δεν εχουν καμμια σχεση με τους μπραβους του Principal. Ευγενικοτατοι και ηρεμοι. Ο χωρος σχεδον τιγκαρισμενος με ηλικιες 15-55. Δεκαδες παρεες που φωναζουν εν χορω το ονομα των Σουηδων.
Αντιλαμβανομαι οτι ειμαι απο τους ελαχιστους θεατες που πηγαν μονοι στη συναυλια. Αλλα δεν με πειραζει. Το αντιθετο. Τους Οpeth τους γνωρισα, τους καταλαβα, και τους αγαπησα οταν τους ακουγα ολομοναχος στο σπιτι. Τους αγαπησα επειδη εκεινες τις στιγμες ηταν πραγματικα η καλυτερη παρεα. Και ο Akerfeldt ο καλυτερος μου φιλος. Ετσι ειναι οι Opeth. Σου κανουν καλη παρεα και σε στηριζουν μονο οταν εισαι μονος.Και κυριως οταν νοιωθεις μονος.Διοτι μονο τοτε δεν εχεις αναγκη μονο την μουσικη τους, αλλα ολοκληρη την υποσταση τους. Ετσι για μενα αυτο το γεγονος ηταν κατι παραπανω απο μια συναυλια. Ηταν σαν να βρεθηκα με τον καλυτερο μου φιλα μετα απο χρονια που επικοινωνουσαμε μονο εξ'αποστασεως.Αλλοι φιλοι περρισευανε εκεινη τη στιγμη.Ισως και να χαλουσανε την μαγεια της συναντησης...
Περιμενα γυρω στη μιαμιση ωρα στη δευτερη σειρα τερμα μπροστα.Μονο με βια δυστυχως μπορουσα να παω στην πρωτη κατι που φυσικα δεν ηθελα.Και στις 9.30 μ.μ. σβηνουν τα φωτα. Ουρλιαχτα που ματαια προσπαθουν να φτασουν την φωνη του Akerfeldt ακουγονται.

HEIR APPARENT: Απο τον τελευταιο τους δισκο Watershed. Συναυλιακο κομματι οτι πρεπει για να μας φτιαξει τη διαθεση.Η καλη μερα απο το πρωι φαινεται
GHOST OF PERDITION: Οι αναμνησεις ειναι φαντασματα του μυαλου μας και της καρδιας μας.Αλλες φορες μας τρομαζουν και μας πικραινουν, αλλες μας γλυφουν τις πληγες.Ενα μικρο δειγμα απο το μνημειο της παγκοσμιας μουσικης "Ghost Reveries" του 2005.
GODHEAD'S LAMENT: Αξιζει να πας μεχρι την ακρη του κοσμου για να βρεις την λυτρωση σου?Αν η λυτρωση αυτη ειναι μια χαμενη αγαπη ναι.Δεν περιμενα να το παιξουν αυτο το κομματι διοτι ειναι παλιο και απο τα λιγοτερο γνωστα τους.Επισης ειναι και απο τα αγαπημενα μου.Still life 1999. Ενας δισκος που αλλαξε τη ζωη του Akerfeldt και αποδεικνυει οτι η αγαπη ειναι το τελειο αλλοθι για οτιδηποτε. Ακομα και για ενα μακελειο.
Ο Akerfeldt εχει κεφια και μας διειγηται μια παλια ιστορια του ."Ειχα ερθει θεσσαλονικη με την κοπελα μου και ηταν πανεμορφα.Ειναι πολυ ερωτικη πολη.(παυση)Αλλα με παρατησε η καριολα." Γελια απο ολο το κοινο.Ο αυτοσαρκασμος ειναι σπουδαιο προσον...
THE LEPPER AFFINITY: Τραγουδαρα.Απλα αυτο.Απο το Βlackwater Park.Τα λογια για αυτον τον δισκο ειναι περιττα.Τα ουρλιαχτα στην εισαγωγη του δισκου λιγα για να δειξουν την καλλιτεχνικη του αξια
CREDENCE: Παλιο κομματι.Αληθινη εκπληξη.Απο ολες τις μπαλαντες διαλεξαν αυτο.Για μενα απο τις πιο χαλαρες στιγμες της βραδιας
HESSIAN PEEL:Απο τον τελευταιο δισκο.Εκπλητικο(α) αντιφατικο κομματι.Η θλιψη και η οργη ειναι πιο κοντα απο οτι η αγαπη και το μισος.
Ολοι φωναζουν "BLEAK".Το πιο δημοφιλες τραγουδι τους. Παζουν την εισαγωγη, μας ταξιδευουν σε ενα αραβικο παραμυθι και ξαφνικα σταματανε. Απλα μας καναν το χατηρι για 1,5 λεπτο...
CLOSURE: Περιμενεις να ακουσεις μια πανεμορφη μπαλαντα. Και ακους το ιδιο τραγουδι ηλεκτρισμενο. Δεν ξερω για τους αλλους αλλα εγω χαθηκα στο διαστημα εκεινη την ωρα.Δυστυχως το μοναδικο απο τον αγαπημενο δισκο της καρδιας μου των Οpeth το Damnation του 2003
ΤΗΕ NIGHT AND THE SIlENT WATER: Η δευτερη πιο χλιαρη στιγμη της βραδυας. Εκπληξη και αυτο. Πιστευω οτι εχουν βγαλει πολυ ομορφοτερες μπαλαντες...
Εισαγωγη απο το Μaster's Apprentice.Τα ιδια με το Bleak. Οκ αλλο αστειο δεν σηκωνουμε..
ΤΗΕ LOTUS EATER: Και αυτο απο τον τελευταιο δισκο.Το καλυτερο τραγουδι του. Οταν εισαι θλιμμενος χαιρεσαι πολυ ευκολα. Υπερβολικα ισως ευκολα..
DELIVERANCE: απο τον ομωνυμο δισκο του 2002. Αληθινο οργιο.Ουτως ή αλλως το τραγουδι μιλα για το σοδομισμο. Ωραιο κλεισιμο για τη συναυλια. Αλλα οχι για τη βραδυα...

Φευγοντας απο τον Μυλο νοιωθω οτι κατι λειπει. Κατι ακομα μενει. Και βλεπω διαφημιστικα που λενε οτι θα ακολουθησει παρτυ σε γνωστο ροκ μαγαζι της πολης.

Κυριακη 12 Απριλιου 00.20

Φτανω στο μαγαζι. Με μια μπυρα και πολλα τσιγαρα περιμενω. Μια ωρα περιπου μετα φτανουν οι ΟΡΕΤΗ στο μαγαζι.Παω στην τραπεζι τους.Πιανω κουβεντα στον Ακερφελντ.Μια πολυ ομορφη φιλικη συζυτηση ξεκινα μαζι του.Τσουγκριζουμε τις μπυρες μας και τους αποχαιρετω λεγοντας τους να γραφουν πιο ευκολα τραγουδια γιατι καθε φορα που παω να παιξω το Bleak μου ερχεται να κοψω τα χερια μου απο τους αγκωνες...

Υ.Γ. Συγνωμη για την απουσια μου απο τα μπλογκ σας αλλα ειχα ξεμεινει απο Ιντερνετ εδω και 2-3 βδομαδες...