Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2009

Βασικα Καλησπερα σας

Παραδεχομαι οτι εξαφανιστηκα για αρκετο καιρο απο τον κοσμο των blogs...Οι λογοι ηταν αρκετοι.Ο σημαντικοτερος ηταν "τεχνικος". Στην Θεσσαλονικη ουσιαστικα δεν ειχα Ιντερνετ ετσι υπηρχε σημαντικο προβλημα. Επισης το "Κοκτειλ ονειρων" ειχε τη συνηθεια να ανανεωνεται το βραδυ γυρω στις 12.Την ωρα που οι ανθρωποι ονειρευονται(οι περισσοτεροι διοτι καποιοι σαν εμας ονειρευονται συνεχεια)Ολο το καλοκαιρι αυτην την ωρα ή πετουσα σκουπιδια ή σερβιριζα νερο η μαζευα τα αδεια ποτηρια με κοκτέιλ που αφηναν οι πελατες του μαγαζια.Ετσι με κοκτέιλ ασχολουμουν αρκετα οχι ομως και με ονειρα.Κοκτείλ ειχαμε απο ονειρα στερεψαμε.Οπως εχει πει και ο Αλ Μπαντυ "ξυπνουσα το πρωι και σκεφτομουν οτι η ωραιότερη στιγμη της μερας θα ειναι το βραδυ οταν θα πεσω να κοιμηθω"...
Περα ομως απο αυτους τους λογους υπηρξε και αλλος. Η ζωη μου καποια χρονικη περιοδο αλλαξε σημαντικα(θετικα) με αποτελεσμα να θελησω λιγο να κανω ενα διαλλειμμα απο τα ονειρα και να το ριξω στα κοκτέιλ. Αυτη η περιοδος διηρκησε για ενα μηνα και μετα ακολουθησε η "χαρα και εργασια". Σε εκεινη την φαση ξεφυγα λιγο απο τον τροπο ζωης που ειχα πιο πριν αλλα συντομα και παλι καταλαβα οτι ηταν απλα ενα διαλλειμα και οχι μια αλλαγη. Ισως συνεχιστει τον οκτωβριο αυτο το διαλλειμα ισως οχι...
Τωρα ξαναβρεθηκα στην καβαλα και ηρθαν καπως ετσι τα πραγματα ετσι ωστε τα ονειρα αρχισαν να αναμειγνυονται ξανα, εστω και για λιγο, μεχρι τελικα να καταληξω παλι την λεκανη να βγαζω τα ξερατα μου μιας και αυτο κοκτειλ ηταν μια αποτυχια. Δεν πειραζει ισως καποια στιγμη οι αναλογιες να ειναι σωστες...
Μεχρι τοτε θα συνεχισω να ονειρευομαι(εστω και με καποια "διαλλειματακια") οτι καποια στιγμη θα σταματησω να ονειρευομαι και θα αρχισω να ζω τα ονειρα μου...