Νεα Αρχη...

Παραμονη Πρωτοχρονιας.12 το βραδυ.Καλως ηρθες 2009. Ας βγουμε ολοι το βραδυ παρεα με τα αγαπημενα μας προσωπα και ας ξεχασουμε τις δυσαρεστες στιγμες του 2008. Προσωπικες και κοινωνικες.Ας παρουμε ρεπο μια μερα απο τις σκεψεις μας.Ας αφεθουμε στην χαρα που μας προσφερει μια νεα αρχη.Εστω και σε μεγαλο βαθμο τεχνητη...
...
...
...
Γαμωτο...
...
...
Ας κανω αυτα που λεω πιο πανω!!!
...
...
Ευτυχισμενο το 2009!!!

Chuck Schuldiner 13/5/1967-13/12/2001 R.I.P.

Μεσα στον πανικο που γινεται αυτες τις μερες, σε μια χωρα σε μια κοινωνια που φλεγεται κυριως μεταφορικα και οχι κυριολεκτικα οπως δειχνουν τα "αγαπημενα" μας ΜΜΕ ξεχναμε πολλα πραγματα.Ξεχναμε πολλους ανθρωπους δικους μας και μη.Ξεχναμε ανθρωπους οι οποιοι θα μπορουσαν με τις πραξεις τους και με τον τροπο τους να μας διδαξουν πολλα σε αυτους τους δυσκολους καιρους...Ετσι λοιπον εγω δεν θελω να ξεχασω οτι σαν σημερα πριν απο 7 χρονια εφυγε απο κοντα μας ενας τετοιος ανθρωπος.Ενας καλλιτεχνης ο οποιος με τους στιχους,τη μουσικη του και τις ερμηνειες του εμενα προσωπικα τουλαχιστον εχει αφησει το στιγμα του μεσα μου.Λογικα πρεπει να ειναι γνωστος σε σους ακουνε metal και πολυ αγαπημενος σε καποιους απο αυτους.Αποφασισα λοιπον να κανω ενα αφιερωματακι σε αυτον τον ανθρωπο, ουσιαστικα μια ανασκοπηση της ζωης του και της καριερας του...Ας θυμηθουμε λοιπον ποιος ηταν ο Chuck Schuldiner...

Ο Chuck Schuldiner γεννηθηκε στις 13-5-1967 στην πολη Ταμπα, στην Φλωριδα των Η.Π.Α.Οταν ηταν 9 χρονων σκοτωθηκε ο αδερφος του, κατι που τον σημαδεψε ολη του τη ζωη μια και ηταν πολυ δεμενοι.Οι γονεις για να ξεχνιεται του πηραν μια κιθαρα.Συντομα αρχισε να δουλευει με δασκαλο τον οποιο τον «εστειλε» μετα απο δυο μαθηματα επειδη αυτος του μαθαινε να παιζει παιδικα τραγουδακια.

Το 1984 δημιουργει την 1η του μπαντα, τους Mantas.Βγαζουν ενα δισκο ονοματι “Death by Metal” την ιδια χρονια.Ακολουθει το 1986 ενα συντομο περασμα απο τους Καναδους Slaughter και το 1987 μετονομαζει τους Mantas σε Death.Την ιδια χρονια κυκλοφορουν το “Scream Bloody Gore”.Το Μεταλ κοινο αρχιζει να υποψιαζεται οτι κατι κανουριο παιζεται εδω.Το 1988 κυκλοφορει το “Leprosy” και οι υποψιες βγαινουν αληθινες.Την επομενη χρονια κυκλοφορει και το ντεμπουτο των συντοπιτων τους Morbid Angel “Altar of Madness” και ολοι μιλανε για ενα νεο ιδιωμα στο Μεταλ ονοματι Death Metal. Καθολου τυχαια η ονομασια...

Ακολουθει η μια δισκαρα μετα την αλλη:Spiritual Healing-1990(απο τους καλυτερους δισκους ακραιου Μεταλ για μενα),Human-1991(επιβεβαιωση οτι ειναι τεραστια μπαντα),Individual Thought Patterns-1993(διαστημικη τεχνικη στην οποια συμβαλλει πολυ και ο James Murphy,παλευει χρονια με τον καρκινο, τραγικη ειρωνια αν διαβασει κανεις παρακατω),Symbolic-1995(μελωδια στο Death Metal?Φυσικα),The sound of perseverance-1998(το κυκνειο ασμα τους με την διασκευη του Painkiller των Judas Priest να μας αφηνει τα μυαλα στα χερια).Επειτα ιδρυει ενα καινουριο σχημα με καπως πιο εναλλακτικο ηχο και σαφως λιγοτερο ακραιο τους Control Denied και βγαζει το δισκο “The Fragile Art of Existence”(Βρε μπας και ηξερε τιποτα για το μελλον?)

Ο Chuck Schuldiner ηταν οι Death. Οχι μονο επειδη αλλαζε συνεχεια συνεργατες αλλα και επειδη ηταν ο συνθετης, ο τραγουδιστης, ο στιχουργος και ο κιθαριστας της μπαντας.Η μουσικη των Death ειναι πολυπλοκη στη δομη και η τεχνικη της απλα απιαστη(αχ τι εχω τραβηξει για να βγαλω μερικες νοτες του Symbolic…)Παρόλα αυτα σε αντιθεση με πολλες μπαντες οι οποιες κανουν επιδειξη τεχνικης οι Death χρησιμοποιουσαν πολυπλοκη τεχνικη γιατι απλα μονο αυτη μπορουσε να εκφρασει στο 100% τι γινοταν μες στο μυαλο του Chuck. Mπορει ολοι οσοι τους πρωτοακουν να χανονται λιγο αλλα με καθε ακροαση θα ανακαλυπτουν ολο και περισσοτερα στοιχεια μεχρι που στο τελος θα αποθεωσουν την μπαντα.Οι στιχοι τους σε αντιθεση με τις περισσοτερες death metal μπαντες της εποχης που επιτιθοταν στο χριστιανισμο και ειχαν σαφεις σατανιστικους στιχους στα τραγουδια τους, ηταν κοινωνικοι και (επιτρεψτε μου να πω) υπαρξιακοι. Περιειχαν σκληρη κριτικη στην συγχρονη κοινωνια που λατρευει το χρημα και την εξουσια και με ενα οργισμενο και ταυτοχρονα σατιρικο υφος ξυπνουσαν συνειδησεις. Ειχαν επιχειρηματα δεν ελεγαν απλα «παμε να γαμησουμε το συστημα».Δεν ειναι τυχαιο οτι το παρατσουκλι του Chuck ηταν The Philosopher of Metal(Απο το τραγουδι The Philosopher του Individual thought patterns).Οσο για τα φωνητικα αν και brutal ξεφευγαν απο τα καθιερωμενα και χαρακτηριζονται απο παθιασμενες και βαθια συγκινητικες ερμηνειες. Οι μονοι δισκοι που δεν τραγουδησε ο Chuck ηταν το “Death By Metal” και το “The Fragile Art of Existence”(oπου ειχε συμφωνησει με τον Warrel Dane των Nevermore να τραγουδησει αλλα τελικα δεν τα καταφεραν λογω του φορτωμενου προγραμματος του Dane,τελικα τραγουδησε και πολυ καλα μαλιστα ο Tim Aymar)

Ο Chuck Shuldiner ειχε κερδισει την απεριοριστη εκτιμηση της μεταλ κοινοτητας οχι μονο λογω της μουσικης τους αλλα οπως λενε και πολλοι «ηταν απο τους λιγους ανθρωπους που συνδυαζε τοση εξυπναδα και καλοσυνη ταυτοχρονα»

To 1998 φαινοταν οτι θα ειναι η χρονια και της εμπορικης καταξιωσης των Death μιας και ολα τα προηγουμενα χρονια ηταν μια μπαντα η οποια με το ζορι τα εβγαζε περα.Ελα ομως που την ημερα των γενεθλιων του ο Chuck μαθαινει οτι εχει καρκινο στον εγκεφαλο. Συνεχιζει να το παλευει αλλα η νοσος να προχωραει ολο και πιο γρηγορα. Μια πρωτη εγχειρηση φανηκε να εχει αποτελεσματα αλλα γρηγορα ο ογκος ξαναδημιουργηθηκε.Ολη η μεταλ κοινοτητα προσπαθησε να μαζευτουν χρηματα αλλα τελικα ο Chuck δεν εκανε την εγχειρηση λογω ελλειψης χρηματων.Να σημειωσουμε οτι η ασφαλιστικη εταιρεια αρνηθηκε να καλυψει τα εξοδα της εγχειρησης λογω καποιων ορων με ψιλα γραμματα στο συμβολαιο...

Ο Chuck Schuldiner «πεταξε» για ενα δικαιοτερο κοσμο που να του αξιζει στις 13 Δεκεμβριου 2001 σε ηλικια 34 ετων...Rest in Peace Chuck. Ουτως ή αλλως την ειρηνη της ψυχης και της κοινωνιας οραματιζοσουν παντα...

"http://www.youtube.com/watch?v=QGvDSuycarg&feature=related"
The Philosopher
Ενα απο τα κορυφαια τραγουδια των Death

Πηγες:www.rockdetector.com, Metal Hammer, internet γενικοτερα

Αληθινο Προσωπο...

Τα γεγονοτα των τελευταιων 4 ημερων λιγο-πολυ γνωστα...Το σαββατο ενας παραφρων επηρεασμενος απο αυτα που του ταϊζουν στη δουλεια οι συναδελφοι και οι ανωτεροι του πυροβολει ενα παιδι.Γιατι δεν πιστευω οτι ηταν μονο η τρελα που του εδωσε την δυναμη να το κανει...

Ο θανατος του μικρου σταθηκε η αφορμη(περα απο τα επεισοδια) να αποκαλυφθει το αληθινο προσωπο της ελληνικης κοινωνιας και του ελληνικου κρατους...

Ας αρχισουμε απο "κατω" προς τα "πανω".Ανθρωποι που βρισκονται εκτος της κοινωνιας ειτε απο επιλογη δικια τους ειτε απο επιλογη της κοινωνιας βρισκουν την τελεια αφορμη για να ξεσπασουν ή για να αλλαξουν τα πραγματα(τι απο τα δυο ισχυει και για ποσους δεν ξερω,δεν ειμαι στο μυαλο του καθενα).

Οι περισσοτεροι μαθητες και φοιτητες με την ευκαιρια των καταληψεων και των κινητοποιησεων νοιωθουν οτι γλιτωνουν μαθημα και πανε για καφεδακι.Οι λιγοι διαμαρτυρονται ειρηνικα και καταληγουν να φανε ξυλο και δακρυγονα...

Καταστηματαρχες οι οποιοι ουτως ή αλλως τους τελευταιους μηνες,χρονια, ζουνε εναν εφιαλτη προσπαθουν να προστατεψουν τις κατεστραμμενες απο το κρατος περιουσιες να μην καταστραφουν ολοκληρωτικα απο τους "αντιδραστικους".

Πολιτες οι οποιοι ουτε τα παιδια τους χανουν ουτε τις περιουσιες τους συνεχιζουν τις επισης βασανισμενες ζωες τους.

Αστυνομικοι, οι οποιοι μπηκαν στην αστυνομια λογω οτι σε αυτες τις απαισιες εποχες σου προσφερει καποια οικονομικα και ασφαλιστικα προνομια.Για λιγα ευρω και μια ζωη γεματη απαξιωση ειτε προσωπικη ειτε κοινωνικη καθονται και κανουν πλατες στους ανωτερους τους.Ενω οι ανωτεροι τους πινουν καφεδακι αυτοι διακυνδυνευουν τη σωματικη και ηθικη τους ακεραιοτητα.

Αστυνομικοι(2) οι οποιοι επειδη εβλεπαν πολλες αμερικανικες ταινιες, επειδη ηταν ματαιοδοξοι στον εαυτο τους και απετυχαν, επειδη απο την οικογενεια τους εμαθαν οτι πρεπει να ειναι εναντιον σε καθε αντιδραση και επειδη απλα τους δινουν ενα οπλο με μηδαμινη ψυχολογικη εξεταση(τυχαια γινεται αυτο?) νομιζουν πως ειναι οι αρχοντες τουτης της κοινωνιας, ειναι ετοιμοι να σκοτωσουν οποιονδηποτε.Δεν ξερω αν ειναι περισσοτεροι απο την πρωτη κατηγορια αλλα σιγουρα ειναι επικινδυνα πολλοι...

Πολιτικοι οι οποιοι απλα παρακολουθουν τις εξελιξεις στην τηλεοραση τρωγωντας ποπ-κορν με κεφτεδες.Αφου τα επισοδια δεν εχουν φτασει εξω απο το σπιτι τους νοιωθουν ασφαλεις.Ποιος ειπε οτι η ταξη και ο κοινωνικος "υπνος" ειναι το πρωτο τους μελημα?Μερικες φορες το χαος τους εξυπηρετει αν εχει καποια συγκεκριμενη μορφη.Βλεπουν τους αντιδραστικοτερους αντιπαλους τους να εχουν εναντιον τους την κοινωνια(αν και δεν πιστευω οτι τους βλεπουν απλα αλλα βαζουν και αυτοι τα "χερακια" τους).Ουτως ή αλως ο κοσμος ξεχνα τα παντα(οικονομικη πολιτικη,σκανδαλα) και ασχολειται με τους "κουκουλοφορους".Αν μετα επανελθει η ταξη ολοι θα ειναι ηρεμοι...

Πραγματικα δεν ξερω τι συμπερασμα να βγαλω.Ολα τα παραπανω ειναι μια προσπαθεια να βρω μια αληθεια στην ολη κατασταση μιας και η αληθεια τις τελευταιες μερες εχει ξεφτιλιστει...Απλα πιστευω πωςη κοινωνια μας με την αντιδραση στα προβληματα των τελευταιων χρονων με αφορμη τη δολοφονια του Αλεξη(ο μονος που δεν φταιει) εδειξε το αληθινο της προσωπο...

Σκοτεινες οι ψυχες των ανθρωπων...

ΚΕΜΑΛ

Ακούστε την ιστορία του Κεμάλ
ενός νεαρού πρίγκηπα,της ανατολής
απόγονου του Σεβάχ του θαλασσινού,
που νόμισε ότι μπορέι να αλλάξει τον κόσμο.
αλλά πικρές οι βουλές του Αλλάχ
και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων.

Στης Ανατολής τα μέρη μια φορά και ένα καιρό
ήταν άδειο το κεμέρι, μουχλιασμένο το νερό
στη Μοσσούλη, τη Βασσόρα, στην παλιά τη χουρμαδιά
πικραμένα κλαίνε τώρα της ερήμου τα παιδιά.

Κι ενας νέος από σόι και γενιά βασιλική
αγροικάει το μοιρολόι και τραβάει κατά εκεί.
τον κοιτάν οι Βεδουίνοι με ματιά λυπητερή
κι όρκο στον Αλλάχ τους δίνει, πως θ' αλλάξουν οι καιροί.

Σαν ακούσαν οι αρχόντοι του παιδιού την αφοβιά
ξεκινάν με λύκου δόντι και με λιονταριού προβιά
απ' τον Τίγρη στον Ευφράτη, απ' τη γη στον ουρανό
κυνηγάν τον αποστάτη να τον πιάσουν ζωντανό.

Πέφτουν πάνω του τα στίφη, σαν ακράτητα σκυλιά
και τον πάνε στο χαλίφη να του βάλει την θηλειά
μαύρο μέλι μαύρο γάλα ήπιε εκείνο το πρωί
πριν αφήσει στην κρεμάλα τη στερνή του την πνοή.

Με δύο γέρικες καμήλες μ' ένα κόκκινο φαρί
στου παράδεισου τις πύλες ο προφήτης καρτερεί.
πάνε τώρα χέρι χέρι κι είναι γύρω συννεφιά
μα της Δαμασκού τ' αστέρι τους κρατούσε συντροφιά.

Σ' ένα μήνα σ' ένα χρόνο βλέπουν μπρός τους τον Αλλάχ
που από τον ψηλό του θρόνο λέει στον άμυαλο Σεβάχ:
«νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί,
με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί»

Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ
Καληνύχτα...

Νικος Γκατσος

Υ.Γ.1. Αφιερωμενο στον 15χρονο μαθητη που δολοφονηθηκε χθες στα εξαρχεια...
Υ.Γ.2. Προς τον "μαγκα" με το σιδερικο:Ο μικρος ηταν, ειναι και θα ειναι ελευθερος.Εσυ ησουν, εισαι και θα εισαι φυλακισμενος...