Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2009

Dreams and Reality

Μουσικη(ας πουμε...):Jerronymo
Στιχοι:Jerronymo

I am living between
My reality and dreams
I still hope within
But my sanity screams

Tell me why I have to choose
And advise me which path to follow
Dreams and feelings to lose
Or being forever hollow

Fate, is this your story for me?
You haven’t told me yet
Is this the pain of me?
I have all my life felt

My dreams never get real
My reality full of stress
Sorrow and anger all I feel
My life a routine in a mess

Between reality and dreams
It’s not as easy as it seems
Hiding behind a black curtain
My happiness is a future uncertain


In your reality I cannot live in
Like a dark place it seems
But sometimes I managed to get in
And I passed for the love’s realms

Dreams what is your use?
An antidote in sorrow?
Helping my pain to reduce?
Or a poison every night I borrow?

I tried to find the middle path
But in a blind I stopped
Now the past is the only fact
To see if I managed to be loved

Memories of happiness
Moments of truth?
Nights of emptiness
Fragments of youth?


Between reality and dreams
It’s not as easy as it seems
Hiding behind a black curtain
My happiness is a future uncertain


Asking the reason of living
Searching for the power to keep on
Get sick with my self’s creeping
Must find the will to live on


Dreaming to resist in reality
Start learning from the past
Found a way to stop next fatality
Heart, this chance was not your last

I look inside my soul
And seeing its strength
No reason to end it all
Still restless my will’s for life hand

Hiding behind a black curtain
My happiness is a future uncertain
But I burn it and see the flame
That enforces me to win in my life’s game


Dreams remind me my heart
Reality strengthen my head
Dreams keep me until now real
Reality, it’s time my dreams to feel…



Y.Γ.1:Οι πιο εντονες στροφες ειναι το ρεφραιν(λεμε τωρα...)
Υ.Γ.2:Για οσους διαβασαν την προηγουμενη αναρτηση να ξερουν οτι το περασα τελικα το μαθημα!Αλλα κοπηκα σε αυτο που εδινα την μεθεπομενη της σφαγης...

Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου 2009

Στην μνημη των "Ηλεκτρικων Μετρησεων"...

Εξεταστικη Περιοδος. Ηλεκτρολογια Καβαλας. Δευτερα 2 φεβρουαριου. Πρωτο μαθημα.

Ανελεητη σφαγη. Κανεις δεν επεζησε...

Ετσι αποφασισαμε το βραδυ ολοι μαζι να βρεθουμε για να πενθησουμε παρεα για την σφαγη μας.Το μνημοσυνο ξεκινησε στις 21.30...
Ξεκιναμε με σφηνακια αυθεντικης ρωσικης βοτκας.Ολοι μαζι.Μετα ο καθενας διαφορετικο ποτο.Το ουισκι επικρατησε.Για soundtrack ειχαμε Μακροπουλο Live(ναι ακουω και τετοια αν πιω πολυ!).Τα αιματα αναβουν.Το ουισκι τελειωνει.Ωρα για κρασι.Ε τι τζαμπα καναμε χημεια ενα εξαμηνο?Το μοιρολοι συνεχιζεται με τσιφτετελια, ζεμπεκιες και καρατε!
Σε καποια φαση περναει μια αγγελικα πλασμενη κοπελα απο το δρομο και ο πιο συνεσταλμενος και πιο ντροπαλος της παρεας φωναζει "ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ".Αυτη απανταει "δεν γαμ... ρε μαλακα!".Ο φιλος και συναδελφος μενει απορρημενος και λεει "Μα καλα δεν την ειπα κατι κακο...Τι ηθελε να την πω? Σαβουρα?"Η τελετη συνεχιζεται με αμειωτο ρυθμο(με πολλα υποβρυχια δηλαδη...) οσπου ερχεται η ωρα του παιδιου.Μπαρμπουτι.Οποιος φερει την πιο μικρη ζαρια πινει απο ενα σφηνακι ουισκι.Βγηκα 2ος με 3 σφηνακια.Ενα μικρο διαλλειμμα απο το κρασι και συνεχιζουμε.Οσο περναει η ωρα ακουγονται φωνες απο το υπερπεραν...
"Κωλοπαιδα","κωπροσκυλα","Δεν ντρεπεστε?","θελουμε να κοιμηθουμε γαμω την παν...σας" και αλλα εξωγηινα φαινομενα...

Στο τελος της βραδυας μες στο σπιτι εβλεπες μισοπεθαμενα(μα εντελως σουρωμενα!) πτωματα. Ωρα για φιλοσοφικες συζυτησεις...
Γ:Να σας πω παιδια για την καψουρα μου δεν μπορω αλλο.Με εχει πεθανει...
Οσοι ακομα ειχαν επαφη με το περιβαλλον:Πες ρε και μετα παιρνουμε σειρα εμεις...
Υστερα απο 4 ωρες που ελεγε ο καθενας τον πονο του τελειωσαμε τη συζητηση με ενα τελευταιο τσουγκρισμα(δεν θυμαμαι τι ηταν...)
Φωναζουμε ολοι μαζι"Στην υγεια των γυναικων!"
Γ:"Στην υγεια σου Κ.Θελω να σε ξαναδω"
Jer:"Στην υγεια σου ...Να'σαι ευτυχισμενη μονο αυτο θελω"
Κ:"Στην υγεια σου Σ.Σε αγαπαω και ας κανεις πως δεν το ξερεις"

Υστερα απο αυτο το ευχαριστο διαλλειμμα ακολουθησαν συζητησεις για σατανιστες, για την ΠΑΟΚΑΡΑ και καποια αλλα θεματα τα οποια δεν θυμαμαι...
Το μεσημερι που ξυπνησαμε μας βρηκε να παιζουμε PRO και να τρωμε πατατακια για πρωινο μαζι με καφε! Αν και ημασταν γεματοι τσιμπλες, με κεφαλια καζανια και βρωμοκοπουσανμε αλκοολ νοιωθαμε οτι ειχαμε αναστηθει μετα τη σφαγη της προηγουμενης μερας!Απο τις πιο ομορφες μερες της φοιτητικης μου ζωης!


Λιγο πριν τις φωνες απο το υπερπεραν...