Μελωδιες(?)...

Ενας χρονος...
Ενα χρονο εχει που σε πρωτοπηρα στα χερια μου. Ενας χρονος γεματος μελωδιες(?)...
Ενας χρονος που οσον αφορα εσενα ποτε περασε δεν καταλαβα...Και σε κραταω ακομα στα χερια μου.Στην αγκαλια μου...

Ενα χρονο που προσπαθουσα να ζησω μου θυμιζες οτι ζω.Ενα χρονο που ενοιωθα μονος μου εκανες παρεα.Συνεχεια...

Ενα χρονο που ενοιωθα να μην με καταλαβαινει κανεις, εσυ εδειχνες να καταλαβαινεις τι νοιωθω με τους ηχους που μου χαριζες.Εσυ που απλα ακουγες την ψυχη μου...

Ενα χρονο που ενοιωθα να μην με ακουει κανεις,εγω ακουγα εσενα και ενοιωθα οτι εσυ ακους εμενα.Αλλοτε εξεφραζες την οργη μου και αλλοτε την θλιψη μου.Μα παντα οτι ενοιωθα...

Ενα χρονο ταξιδευω μαζι σου στα σκοτεινα μερη του μυαλου μου και της ψυχης μου και ανακαλυπτω νεες χωρες που δεν ειχα φανταστει καν οτι υπηρχαν.Αλλα πανω απο ολα ανακαλυπτω το φως που απλωνεται σε αυτα τα σκοτεινα μερη...

Ενα χρονο χαρη σε εσενα ακουσα τα πιο κολακευτικα σχολια που ειχα ακουσει ποτε.Και δεν εχω ακουσει πολλα.Οχι πως τα ειχα αναγκη...

Ενα χρονο μου σταθηκες οταν σχεδον(α ρε Φραγκι!) ολοι/ολα με ειχαν εγκαταλειψει.Ακομα και ο εαυτος μου ηταν ετοιμος να με εγκαταλειψει.Αλλα τον κρατουσες εσυ...

Ενα χρονο ταξιδευουμε μαζι.Ενα ταξιδι που ξεκινησε μεσα σε θυελλα.Και εσυ με κρατησες στην επιφανεια...

Και τωρα που ταξιδευουμε μαζι και επικρατει ηρεμια δεν υπαρχει περιπτωση να σε εγκαταλειψω.Δεν ξεχνω.Τιποτα...

Ουτως ή αλλως ο τελικος προορισμος αυτου του ταξιδιου ειναι το δικο μου τελος...Μεχρι τοτε συνεχιζουμε μαζι...

Στα ομορφα και στα ασχημα...